ΓΙΑΝΝΗ ΝΤΑΣΚΑ

Ο tempora o mores…

1.O Kυριάκος Μητσοτάκης καταγράφηκε στον πολιτικό χάρτη όχι για το υπουργείο Μεταρρύθμισης(τρομάρα του)που του έδωσε ο Αντώνης Σαμαράς για να πλήξει την αδελφή του Ντόρα και τον βρήκε μπροστά του στο ρόλο του Βρούτου…Καταγράφηκε για την μέγιστη πολιτική απάτη:Οτι δακτυλοέδειξε έναν πολιτικό που μένει στην ΙΔΙΑ πολυκατοικία από το 1960 ως “μη πολέμιο του πελατειακού κράτους”.

Αυτό έκανε με τον Προκόπη Παυλόπουλο,ο Κυριάκος των δεκάδων ακινήτων,του απίστευτου πλούτου και του απίστευτου αριθμού των μελών της οικογένειας που σιτίζονται άμεσα ή έμμεσα από τα κρατικά η ολιγαρχικά ταμεία!!!

Τώρα ο Κυριάκος μετά 6 χρόνια εξουσίας πνίγεται στο αίμα αθώων θυμάτων της διεφθαρμένης κρατικής μηχανής,στις φωτογραφίες με κάθε λογής απατεώνα της χώρας αυτής και θα μείνει στην ιστορία ως “πρωθυπουργός των Τεμπών και του ΟΠΕΚΕΠΕ και κάθε λογής Μαφία”

O tempora o mores…

2.H Γερμανία έμεινε στον χάρτη του πλανήτη,για τους παγκοσμίους πολέμους και για το Ολοκαύτωμα κατά 6 εκατομ εβραϊκής καταγωγής πολιτών με μαθήματα από την διαχρονική στενή συνεργασία της με την Τουρκία.Η συνεργασία τους κατέληξε στην “επινόηση” των γενοκτονιών και έτσι θα μείνουν εσαεί στην Ιστορία…

Κι όμως…Θυμάται κανείς το απύλωτο στόμα του Ερντογάν εναντίον του Ισραήλ πριν μερικά χρόνια;

Τότε που προσπαθούσε να είναι πιο σκληρός από τους Αγιατολλάδες της Περσίας,πιο σκληρός από τον εγκάθετό τους στο Λίβανο και φυσικά και ο πιο θερμός υποστηρικτής της Χαμάς;

Τον θυμάται κανείς να φωνάζει πιο δυνατά από όλους ότι “δεν υπάρχει κράτος του Ισραήλ” και θα πρέπει να… ισοπεδωθεί για να φύγει απο εκεί που βρίσκεται από …αιώνων;

Θυμάται κανείς δηλώσεις Τούρκων επιφανών ότι “είμαστε κατακτητές της περιοχής που ζούμε και όχι οι αρχικοί κάτοικοι της περιοχής;

Οι καιροί αλλάζουν…Η Γερμανία σύμφωνα με χθεσινό ρεπορτάζ της “Ντόϊτσε Βέλε” είναι σήμερα η στενότερη προμηθεύτρια όπλων στο Ισραήλ μετά τις ΗΠΑ και η στενή στρατιωτική τους συνεργασία συνεχίζεται αμείωτη ως σήμερα παρά τις 702 ημέρες πολέμου στη Χαμάς.

Με το δίκαιο του κατακτητή πάντα ως στήριγμα ο Ερντογάν σήμερα ξέχασε το…Ισραήλ,παρότι αυτό συμμάχησε με την Ελλάδα σε μια στενή στρατιωτική συμμαχία,η οποία για κανέναν απολύτως λόγο δεν πρέπει να σπάσει στο εγγύς και στο απώτατο μέλλον.Αλλο Νετανιάχου,άλλο Ισραήλ.Οι ερντογάνηδες της περιοχής δεν πολεμούν τον Νετανιάχου,αλλά την ύπαρξη του κράτους του Ισραήλ και μόνο και την εξαφάνισή του οργάνωναν δεκαετίες με κάθε μέθοδο.Η πιο ακραία:δημιουργία πολεμικών βάσεων μέσα σε πολυπληθείς(10 παιδιά και άνω η κάθε μία…)οικογένειες στοιβαγμένες απάνθρωπα σε κτίρια-πύργους η δήθεν νοσοκομεία η δήθεν σχολεία…Ανάμεσα βέβαια σε πραγματικά νοσοκομεία και πραγματικά σχολεία,αλλά όλα με τρόπο εντελώς δυσδιάκριτο…

Γιατί  ξέχασε ο Ερντογάν την ρητορική άμεσης και πλήρους καταστροφής του Ισραήλ,την οποία έχει υιοθετήσει από την εποχή της διακοπής της στρατιωτικής συνεργασίας Τουρκίας-Ισραήλ;

Για΄τι την ξέχασε αν και το Ισραήλ έχει ισοπεδώσει όλους τους φιλικούς του γείτονες (Ιράν,Συρία,Ιράκ,Λίβανο,Χαμάς),οι οποίοι είχαν την ίδια επιχειρηματολογία στις δεκαετίες της ειρήνης,δηλαδή το σχέδιο ολικής καταστροφής του Ισραήλ μέσω ενός ακόμα μεγαλύτερου ολοκαυτώματος από αυτό του β παγκοσμίου πολέμου;

Προφανής είναι ο φόβος ότι μπορεί να έχει την τύχη του Ιράκ,της Συρίας,του Λιβάνου,της Χαμάς…

Ψηλαφείται εκτός του φόβου και η προσπάθεια να στραφεί στη Δύση και μάλιστα στα πλαίσια της στρατιωτικής συμμαχίας του ΝΑΤΟ.

Λέξη τον τελευταίο καιρό δεν ψελίζει αν και το Ισραήλ ισοπεδώνει και τη πόλη της Γάζας με τον θεαματικό και μηνυματικό τρόπο που δείχνει το γκρέμισμα των εμβληματικών πύργων-πολεμικών βάσεων της πόλης.

Πλείστοι όσο επικρίνουν το Ισράηλ και η πάγια θέση της Ελλάδας είναι η ύπαρξη δυο κρατών.Ο Ερντογάν,η Περσία,η Συρία,το παλιό Ιράκ του Σαντάμ,η Χεζμπολλάχ,η Χαμάς ποτέ δεν μίλησαν για δυο κράτη,αλλά για ένα κράτος εκεί.Και αυτό δεν είναι το Ισραήλ…

Φυσιολογικά θα περίμενε κανείς ο Ερντογάν να υψωσει τη φωνή και την επιθετικότητα προς το Ισραήλ…

Αμ δε…

Η επιθετικότητα της Τουρκίας εξαντλείται προς την Ελλάδα για προφανείς λόγους.Από τη μία για την στρατιωτική συμμαχία με το Ισραήλ και από την άλλη για να αποκτήσει διαπραγματευτικό λόγο με την Ευρωπαϊκή ενωση,αλλά και το ΝΑΤΟ ενόψει της νέας πολιτικής που διαμορφώνει προς Ευρώπη και ΝΑΤΟ ο Ντόναλντ Τραμπ.

Επιδίωξή του να καθίσει στο τραπέζι με τις αμερικάνικες εταιρείες οι οποίες αναλαμβάνουν τις έρευνες και εκμετάλλευση πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Μεσόγειο.

Απόλυτο αφεντικό στην περιοχή είναι οι ΗΠΑ και μέσω αυτών και το Ισραήλ,οι οποίες έχουν εξουδετερώσει πλήρως τους προαναφερόμενους σχεδιαστές της ισοπέδωσης του Ισραήλ.

Ποιό λόγο έχουν ΗΠΑ και Ισραήλ να μοιραστούν με τον Ερντογάν πετρέλαια που δεν είχε ποτέ η Τουρκία και να του παραχωρήσουν στρατηγικά σημεία της Μεσογείου,τα οποία θα ακύρωναν στην πράξη όσα πέτυχαν ως σήμερα με τις συντριπτικές νίκες έναντι όλων των γειτόνων φίλων του Ερντογάν;

Μέσα στα πλαίσια των στρατηγικών μεταβολών,επιδιώξεων και εξελίξεων προφανώς περιλαμβάνεται και το μέλλον της Μονής Αγίας Αικατερίνης στο Σινά,την οποία δεν μπορεί να διοικήσει ο σχεδόν αιωνόβιος αρχιεπίσκοπος,ο οποίος ήρθε μέσα απο θρίλερ στην ….διεφθαρμένη Ελλάδα,η οποία “κατάφερε”να δημιουργήσει από το πουθενά μέγα σκάνδαλο με το καλώδιο συνδεσης με την Κύπρο…

Τον τελευταίο καιρό πολύ λόγος γίνεται για τις σχέσεις Ελλάδας και Τουρκίας και γεγονός είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Κυβέρνησή του,εξαιρουμένου του Νίκου Δένδια,άγονται και φέρονται από διάφορα κέντρα και παράκεντρα έναντι της Τουρκίας.

Δυο πρόεδρους δημοκρατίας διόρισε.Αικατερίνη Σακελλαροπούλου και Κώστα Τασούλα.Με ειδικό βάρος και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό ίδιο:για τα μπάζα!..

Καίρια παρέμβαση-μάθημα στα πλαίσια αυτά έκανε ο πρώην πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος με ομιλία του για τον Κουντουριώτη στην Υδρα.

Σημειώνουμε τα καίρια σημεία σε συντομία(31 σελίδες είναι η ομιλία του)για να τα εμπεδώσει ο Κυριάκος,ο οποίος απο πάντα “δέν τόχε με το διάβασμα,τα γράμματα και τη δουλειά και την αλήθεια”:

ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ:

“…Θα μείνω στο σήμερα για να προσθέσω στα προεκτεθέντα κατά κύριο λόγο
το εξής: «Συνεπής» στην πάγια τακτική της να προσθέτει ανύπαρκτα
ζητήματα προς διαπραγμάτευση με την Ελλάδα -και, συνακόλουθα, να
αμφισβητεί την αδιαπραγμάτευτη Εθνική Θέση μας ότι μεταξύ μας
υφίσταται μία, και μόνη, διαφορά, εκείνη της οριοθέτησης της Νησιωτικής
Υφαλοκρηπίδας και της αντίστοιχης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης
(ΑΟΖ)- η Τουρκία εγείρει ιταμώς και ζήτημα ως προς το αν η Ελλάδα έχει
δικαίωμα να θωρακίζει αμυντικώς όλα, ανεξαιρέτως, τα Νησιά της στο
Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Και μάλιστα ανεξαρτήτως του ποια
είναι η έκτασή τους και αν κατοικούνται ή όχι. Είναι δε άκρως
χαρακτηριστικό της προκλητικότητάς της αυτής το ότι η Τουρκία εγείρει ένα
τέτοιο ζήτημα φθάνοντας στο σημείο -και πέραν της παραβίασης του
Διεθνούς Δικαίου και του Ευρωπαϊκού Δικαίου- είτε να διαστρεβλώνει
πλήρως το νόημα συγκεκριμένων διατάξεων της Συνθήκης της Λωζάνης.
Είτε, ακόμη χειρότερα, να επικαλείται Διεθνείς Συμβάσεις στις οποίες δεν
είναι καν συμβαλλόμενο μέρος, όπως π.χ. την Συνθήκη Ειρήνης των
Παρισίων του 1947 για τα Δωδεκάνησα που αποτελεί για την Τουρκία «res
inter alios acta». Στις απαράδεκτες, θεσμικώς και πολιτικώς, αυτές
προκλήσεις της Τουρκίας η Ελλάδα ανυποχωρήτως απαντά, πάντα με
βάση τον συνδυασμό του Διεθνούς Δικαίου με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο -και
ενεργώντας επιπλέον και για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφού
το έδαφος και τα σύνορα της Ελλάδας είναι έδαφος και σύνορα και της
Ευρωπαϊκής Ένωσης– ότι έχει όχι μόνο θεμελιωμένο δικαίωμα αλλά και
εξίσου θεμελιωμένη υποχρέωση αμυντικής θωράκισης όλων, ανεξαιρέτως
και δίχως οιαδήποτε διάκριση, των Νησιών της στο Αιγαίο και στην
Ανατολική Μεσόγειο. Το δικαίωμα αυτό της Ελλάδας βρίσκει σταθερό
έρεισμα και στις διατάξεις του πρωτογενούς Ευρωπαϊκού Δικαίου, δοθέντος
ότι συγκεκριμένοι κανόνες της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΕΕ)
και της Συνθήκης Λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) το
εγγυώνται, ιδίως όταν εφαρμόζονται σε συνδυασμό με αντίστοιχες
ρυθμίσεις του Διεθνούς Δικαίου -εν προκειμένω του Καταστατικού Χάρτη
του ΟΗΕ και του Εθιμικού Διεθνούς Δικαίου- οι οποίες εν πάση περιπτώσει
αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου…