Αρχική Κοινωνικα Άρτα:Γιατί δεν έχει ξαναγραφεί στην Ελλάδα θάνατος ξεχασμένου παιδιού στο αυτοκίνητο,αφού είναι...

Άρτα:Γιατί δεν έχει ξαναγραφεί στην Ελλάδα θάνατος ξεχασμένου παιδιού στο αυτοκίνητο,αφού είναι συνηθισμένο “σύνδρομο”;

639

ΓΙΑΝΝΗ ΝΤΑΣΚΑ

Ξέχασε,λέει, ένας 37χρονος πατέρας το παιδί στο αυτοκίνητο…

Ισως να είχε πολλά παιδιά και μπερδεύτηκε…Ομως είχε μόνο ένα.Το πρώτο…

Ισως του είχε γίνει ρουτίνα το δρομολόγιο παιδικός σταθμός-δουλειά για χρόνια και εκείνο το πρωί έχοντας στο μυαλό πολλά άλλα πήγε κατευθείαν στη δουλειά,το παιδί κοιμόταν και δεν συνειδητοποίησε ότι το είχε πάρει μαζί του…

Ομως το μωρό ήταν μόλις 5,5 μηνών…Και κάποιοι είπαν ότι ΘΑ το πήγαινε για ΠΡΩΤΗ φορά….

Δεν το υιοθετούμε γιατί δεν έχει επιβεβαιωθεί επίσημα και κατηγορηματικά.

Για πόση ώρα το ξέχασε;

Για 2 λεπτά;Για 10 λεπτά; Για μισή ώρα;Για μία ώρα;

Οοοοχι!

Το ξέχασε απο τις 7 το πρωί που το πήρε από το σπίτι μέχρι τις 2 το μεσημέρι όταν,λέει,του τηλεφώνησε η 27χρονη συζυγός του και μητέρα και τον ρώτησε που είναι το παιδί αφού δεν το βρήκε στον παιδικό σταθμό…

Ο Διοικητής του νοσοκομείου της Αρτας λέει στο βίντεο που θα δείτε και θα ακούσετε ότι το πήγαν στο νοσοκομείο στις 3 παρά κάτι το μεσημέρι “οι γονείς” και ότι όταν οι γονείς συνειδοποίησαν ότι το μωράκι είχε πεθάνει “κατέρρευσαν”…Και ότι ο πατέρας “φρουρείται στο νοσοκομείο γιατί είναι κατηγορούμενος” για θανατηφόρο έκθεση του ανηλίκου.

Στη “μηχανή του χρόνου” δημοσιεύεται και το εξής:

“Ο Ντέιβιντ Ντάιαμοντ, καθηγητής ψυχολογίας, μοριακής φαρμακολογίας και φυσιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Φλόριντα, δήλωσε στο ABC ότι επιστημονικές μελέτες του εγκεφάλου αποδεικνύουν πως το σύνδρομο του ξεχασμένου μωρού, όντως υπάρχει. «Είναι όταν ο γονέας χάνει εντελώς την επίγνωση ότι το παιδί βρίσκεται μέσα στο αυτοκίνητο. Είναι το σύστημα συνήθειας του εγκεφάλου μας. Μας επιτρέπει να κάνουμε πράγματα χωρίς να τα σκεφτόμαστε», λέει ο ειδικός. Ο Ντάιαμοντ μελετά το σύνδρομο του ξεχασμένου μωρού από το 2004 και έχει διατελέσει πραγματογνώμονας για υποθέσεις γονέων που αντιμετωπίζουν κατηγορίες για ανθρωποκτονία, έκθεση παιδιού σε κίνδυνο, ή θάνατο παιδιού από θερμοπληξία. Γιατί συμβαίνει; Ο ειδικός εξηγεί ότι όταν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ του «συστήματος μνήμης συνήθειας» και του «συστήματος μελλοντικής μνήμης» του εγκεφάλου και το «σύστημα μνήμης συνήθειας» υπερισχύει τότε μπορεί να συμβεί το σύνδρομο του ξεχασμένου μωρού. Όταν γονείς πάνε στη δουλειά τους και ξεχνούν να αφήσουν τα παιδιά τους στον παιδικό σταθμό, για παράδειγμα, αυτό συμβαίνει επειδή συνήθως δεν αποτελεί τμήμα της ρουτίνας τους, σημειώνει ο Ντάιαμοντ. Υπό συνθήκες στέρησης ύπνου ή άγχους, οι γονείς μπορεί να προβούν στις καθημερινές τους συνήθειες αυτόματα. Για παράδειγμα, μια συνηθισμένη διαδρομή από το σπίτι στη δουλειά, αντί για το σπίτι στον παιδικό σταθμό, εκτελείται αυτόματα, εξήγησε ο ειδικός. «Κατά κάποιο τρόπο το άτομο βρίσκεται σε κατάσταση αυτόματου πιλότου […] Δεν είναι ότι ευτελίζω τη ζωή ενός παιδιού. Απλώς κάνω μια παρατήρηση ότι δηλαδή υπάρχουν και καλοί, προσεκτικοί, αγαπημένοι γονείς που χάνουν την επίγνωση ότι το παιδί τους είναι στο αυτοκίνητο. Ως επιστήμονας, προσπαθώ να καταλάβω πώς συμβαίνει αυτό», σημειώνει ο Ντάιαμοντ. Ας σημειωθεί ότι η θεωρία βρίσκει πολλούς υπερασπιστές που κατανοούν κάποτε τα βάρη, το άγχος και τις σκοτεινές πτυχές της γονεϊκότητας, ωστόσο άλλοι θεωρούν ότι πρόκειται απλώς για “ξέπλυμα” της ανευθυνότητας και επιχείρηση να αιτιολογηθούν συμπεριφορές με τραγικά αποτελέσματα προς τα παιδιά…”

Στο protagon δημοσιεύθηκε και το εξής:

“..Τι συμβαίνει, λοιπόν, στους ανθρώπους που ξεχνάνε το παιδί στο αυτοκίνητο; Κατά κανόνα παθαίνουν κάποιο μπλοκάρισμα της λειτουργικής μνήμης τους και γίνονται δύο πράγματα ταυτόχρονα: Επικεντρώνονται ιδιαίτερα στον μελλοντικό στόχο τους και έτσι η σημασιολογική μνήμη παραμένει στο απολύτως βασικό της επίπεδο: Αν δεν πηγαίνεις κάθε μέρα το παιδί στον σταθμό (σαν να πατάς τον συμπλέκτη), απλώς ξεχνάς ότι είναι στο πίσω κάθισμα. Είναι τραγικά απλό και απλά τραγικό, αλλά έτσι λειτουργούμε. Και δεν λειτουργούμε έτσι μόνο σε σχέση με τα παιδιά μας, αλλά με τα πάντα…”

Σύμφωνα με τον No Heatstroke.org έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό που καταγράφει θανάτους παιδιών από θερμοπληξία σε κλειστό όχημα, από τα 800 παιδιά που έχουν φύγει από τη ζωή σε τέτοιες συνθήκες (από το 1998 ως το 2018) το 54% έχουν «ξεχαστεί» μέσα στο όχημα από τον κηδεμόνα τους.

Η huffpost έγραψε μεταξύ άλλων:

“…Σύμφωνα με μια ανάλυση που δημοσιεύει η Carlson Law Firm, το να ξεχάσει το παιδί του ένας γονέας συμβαίνει πιο συχνά όταν προκύπτει μια αλλαγή στη ρουτίνα του ή όταν κάνει πολλές εργασίες αυτόματα, χωρίς σκέψη.Οι γονείς που δεν πηγαίνουν συνήθως το παιδί τους στον παιδικό σταθμό ή σε μπέιμπι σίτερ κάνουν την ίδια διαδρομή από και προς τη δουλειά κάθε μέρα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ο γονιός κάνει τη συνηθισμένη διαδρομή χωρίς να το σκεφτεί. Το να κάνεις μια εργασία χωρίς σκέψη ονομάζεται «κινητική μνήμη»…

Ψάξαμε να βρούμε επιβεβαίωση γιαυτό το “έτσι λειτουργούμε ότι μόνο με τα παιδιά αλλά με τα πάντα”…

Η προηγούμενη τέτοια τραγωδία που βρήκαμε δημοσιευμένη είναι από το 2019 στις ΗΠΑ με πατέρα που πήγε στη δουλειά αφήνοντας στο αυτοκίνητο 2 μωρά και πέθαναν με τον φρικτό τρόπο της θερμοπληξίας.

Στην Ελλάδα κανένα.Ούτε χειμώνα,ούτε καλοκαίρι,ούτε απο τον περασμένο αιώνα…

Γιατί απο τα εκατομμύρια των εκατομμυρίων στην Ελλάδα δεν βρήκαμε κανένα άλλο παρόμοιο περιστατικό θανάτου;

Επειδή ξεχάστηκαν κι άλλα αλλά δεν πέθαναν;Μακάρι…

Αλλα ξεχασμένα παιδιά για 5ωρα-6ωρα και όχι για λίγα λεπτά,μισή-μία ώρα έχουν καταγραφεί αφού “γίνεται έτσι με τα πάντα και με τα παιδιά”;

Από τη νεκροτομή που διενεργήθηκε στο Πανεπιστημιακό νοσοκομείο Ιωαννίνων, διαπιστώθηκε ότι το βρέφος βασανίστηκε επί ώρας από συμπτώματα ασφυξίας,εφίδρωση, συριγμό στους πνεύμονες, δύσπνοια, βήχα, δυσκολία αναπνοής, υποξία, ταχυκαρδία και κυάνωση, με αποτέλεσμα να υποστεί πνευμονικό οίδημα που οδήγησε σε καρδιακή ανακοπή λόγω υποξυγοναιμίας. Τα αποτελέσματα των ιστολογικών και τοξικολογικών εξετάσεων, που αναμένεται να εκδοθούν σε λίγες ημέρες, εκτιμάται ότι δεν θα συνεισφέρουν περισσότερο στην ιατροδικαστική έρευνα.

Γιατί έχουμε αγωνία τι θα βγάλει σε συνδυασμό με την ιατροδικαστική εξέταση και η ανάκριση που γίνεται για τις συνθήκες θανάτου;

Ακούστε τη μαρτυρία του Διοικητή του Νοσοκομείου Αρτας το ίδιο μοιραίο βράδυ του θανάτου μωρού: