O Zεράρ Ντεπαρντιέ,ηθοποιός διάσημος σε όλο τον κόσμο είναι για την Γαλλία ίνδαλμα.
Τόσο πολύ ώστε:
1.Τιμήθηκε με το μετάλιο της Λεγεώνας της Τιμής και ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν τον χαρακτήρισε τεράστιο συμβολικό μέγεθος για τη Γαλλία.
2.Του έδωσε ρωσική ταυτότητα ο Πούτιν και διαφήμισε την αγάπη του Ντεπαρντιέ για τη Ρωσία και τούμπαλιν.
3.Τον περιέφερε ο βορειοκορεάτης δικτάτορας Κιμ Γιογκ ουν για να διαφημιστεί ως κυβερνήτης με αποδοχή από ένα τέτοιο πρόσωπο.
4.Μισή εκατοντάδα διάσημες γυναίκες στον κόσμο και στη Γαλλία,όπως η Κατρίν Ντενέβ,η Κάρλα Μπρούνι,συζυγος στου πρώην προέδρου Σαρκοζί,η ηθοποιός Καρόλ Μπουκέ,η διάσημη επίσης ηθοποιός Σαρλότ Ράμπλιγκ έστειλαν δημόσια επιστολή συμπαράστασης.
Γιατί;
Διότι 13 γυναίκες εδω και αρκετό καιρό τον κατηγόρησαν δημόσια ότι τις βίασε,τις παρενόχλησε.Μια αυτοκτόνησε όταν προέκυψε δημοσιότητα από τις καταγγελίες.
Δεν αναφερόμαστε συχνά σε αυτή την έπαλξη σε τέτοιου είδους υποθέσεις παρα μόνο αν έχουν ευρύτερη σημασία για τα θύματα και οι θύτες είναι επίσης κάποιοι.Πχ.Λιγνάδηδες,Φιλιππίδηδες,πολιτικοί προστάτες που αδιαφορούν για το αίμα και την ζωή των θυμάτων όταν “ισοπεδώνουν” κλπ…
Τον Ντεπαρντιέ και εμείς τον είχαμε ψηλά ως ηθοποιό.
Πρόσφατα ο ίδιος περιέγραψε την ιστορία του και μένουμε με το στόμα ανοιχτό για το πως όχι μόνο έφτασε στην κορυφή του κόσμου,αλλά και γιατί μετά τις αποκαλύψεις απο τα θύματα και τον ίδιο τον στηρίζουν…
Τι είπε ο ίδιος για τον εαυτό του;
Ιδού ελάχιστα και υπεραρκετά για να κατανοήσει κανείς την ανάγκη να είναι συνεχώς υπό έλεγχο μέσα σε μια διαφανή γυάλα η εξουσία και η κριτική εναντίον πράξεών της να είναι ανελέητη:
“…Ηξερα από μικρός πώς να ευχαριστώ τους γκέι και κάθε φορά που κάποιος με πλησίαζε για σεξ, απλώς του ζητούσα χρήματα… σε πολλές περιπτώσεις έκλεβα τους πελάτες του χτυπώντας τους και φεύγοντας με τα χρήματά τους…
…δεν δίσταζα να ξεθάβω πτώματα από τα νεκροταφεία και να κλέβω τα χρυσά κοσμήματα και τα παπούτσια τους…Πιστεύω ότι έτσι με διαμόρφωσε η ζωή μου από όταν γεννήθηκα σε μία από τις ελάχιστες μίζερες πόλεις της Γαλλίας ,το Σατορού και η οικογένειά μου ζούσε με τα κοινωνικά επιδόματα,αφου ο πατέρας μου ήταν αλκοολικός και σχεδόν κάθε μέρα μας ξυλοκοπούσε χωρίς κανένα λόγο…
Το κίνημα του Μάη του ’68 δεν με άφησε αδιάφορο,όπως και πολλές άλλες διαδηλώσεις επαναστημένων και διαμαρτυρομένων…Ημουν και εγω εκεί μαζί τους…Οχι όμως για να διαδηλώνω,αλλά γιατί ήταν μεγάλες οι ευκαιρίες να κλέβω πορτοφόλια,κοσμήματα,χρήματα και να επιβιώνω καλά…”
Ο ίδιος και τώρα λέει ότι χρειάζεται 10 μπουκάλια ποτού την ημέρα για να ξεπερνάει τις φοβίες του και δεν δίνει δεκάρα να δείχνει κοινωνική αγωγή και συμπεριφορά…
Κατανοητά όλα αυτά από την πλευρά του Ντεπαρντιέ…
Και αποκαλυπτικά ως προς τις αρχές και αξίες με τις οποίες ζουν πολιτικοί στην πραγματικότητα και όχι στο τι δηλώνουν δημόσια…
